Mikołajki to ciepłe, grudniowe święto, które łączy rodziny prostymi, ale bardzo serdecznymi gestami.
Alina Otter
W Polsce 6 grudnia to szczególny dzień — poranek, gdy dzieci i dorośli znajdują małe niespodzianki pozostawione przez świętego Mikołaja. Ta tradycja wywodzi się ze starych zwyczajów i jest pielęgnowana w rodzinach do dziś. Mikołajki przeszły drogę od skromnych symbolicznych upominków do współczesnych form świętowania, ale ich istota pozostaje niezmienna. To święto przypomina o dobroci, uwadze i cieple, tak ważnych na początku zimy.
Kim był święty Mikołaj: krótka historia i znaczenie święta
Święty Mikołaj to jeden z najbardziej czczonych świętych chrześcijańskich, znany jako biskup Miry w Licji. Jego imię łączy się z pomocą potrzebującym, troską o dzieci i miłosiernymi czynami. W polskiej tradycji to właśnie on stał się symbolem bezinteresownej dobroci, małych niespodzianek i cichej radości, która wchodzi do domu wczesnym grudniowym rankiem. Święto Mikołajek obchodzone jest 6 grudnia i przypomina, że dobro zaczyna się od drobiazgów: ciepłego gestu, szczerej troski, niespodziewanego upominku. Data 6 grudnia nie jest przypadkowa — to dzień wspomnienia liturgicznego świętego Mikołaja, ustanowiony na pamiątkę jego śmierci, która według tradycji miała miejsce właśnie tego dnia. Dlatego od wieków to właśnie poranek 6 grudnia kojarzy się w Polsce z obdarowywaniem i cichą dobrocią.
Przechodząc od historycznego obrazu świętego, święto stopniowo przekształciło się w rodzinną tradycję, w której najważniejsze są uwaga i bliskość.
Mikołajki dawniej: jak obchodzono święto kiedyś
Dawniej Mikołajki były przede wszystkim dniem skromnych, ale bardzo symbolicznych darów. Dzieci zostawiały wyczyszczone buciki lub drewniane trzewiki przy piecu, na parapecie lub przy drzwiach, a rano znajdowały w nich orzechy, jabłka, pierniczki lub małe zabawki. Upominki były proste, ale radość z nich — szczera i zapadająca w pamięć.
W wielu domach również dorośli otrzymywali niewielkie niespodzianki. Często były to rzeczy wykonane własnoręcznie lub coś przydatnego w gospodarstwie — znak szacunku i dobrego nastawienia. Święto przebiegało spokojnie, bez pośpiechu, i było częścią zimowego oczekiwania na Boże Narodzenie, podkreślając znaczenie dobroci i ciepła w rodzinnym kręgu.
Współczesne tradycje Mikołajek w Polsce
Dziś Mikołajki wciąż pozostają dniem radosnego oczekiwania, ale formy świętowania stały się bardziej różnorodne. Dzieci szukają prezentów nie tylko w butach, lecz także w specjalnie przygotowanych skarpetach lub kolorowych woreczkach. Nierzadko niespodzianki ukrywa w domu sam „Mikołaj”, a ich poszukiwanie zamienia się w małą przygodę.
Najczęściej daje się słodycze, książki, drobne zabawki lub użyteczne drobiazgi, które tworzą nastrój początku świątecznego sezonu. W niektórych rodzinach dzieci przygotowują kartki lub małe własnoręczne upominki dla rodziców, co czyni święto szczególnie serdecznym. Mimo zmian najważniejsze pozostaje niezmienne — uwaga wobec siebie nawzajem i atmosfera rodzinnego ciepła.
Mikołajki w polskich rodzinach: ciepło, oczekiwanie i małe radości
Dla wielu polskich rodzin Mikołajki to święto, które otwiera drogę do Bożego Narodzenia. Wieczorem poprzedniego dnia dzieci przygotowują buty lub woreczki, a rodzice opowiadają historie o świętym Mikołaju. Poranek 6 grudnia jest pełen cichego dreszczyku: kto pierwszy znajdzie swój prezent, co dokładnie się w nim znajdzie, co „Mikołaj” wybrał w tym roku.
Dorośli również często wymieniają się drobnymi niespodziankami, przypominając sobie nawzajem, że nawet mały gest uwagi może ogrzać serce. Ten dzień jest o czułości, dobroci i rodzinnej bliskości, które zimą nabierają szczególnego znaczenia.
Mikołajki a estońska Polonia: więź z rodzimymi tradycjami
Dla polskiej społeczności w Estonii Mikołajki to okazja, by poczuć oddech rodzinnej kultury, zachować więź z domowymi zwyczajami i przekazać dzieciom ciepłe wspomnienie polskiego grudnia. Nawet daleko od ojczyzny święto pomaga utrzymać nić między pokoleniami, przypominając, że tradycje żyją tam, gdzie są kontynuowane — w każdym domu, w którym 6 grudnia ktoś cichutko wkłada mały prezent do buta.
♦
