16 października 1978 roku Karol Wojtyła został wybrany Papieżem – pierwszy nie-Włoch od 455 lat. Dzień, który zapisał się w historii Polski i całego świata
Alina Otter
16 października 1978 roku kardynał Karol Wojtyła został wybrany na Stolicę Piotrową i przyjął imię Jan Paweł II. Był pierwszym od 455 lat papieżem nie-Włochem – od czasów Hadriana VI (1522–1523). Wybór ten stał się nie tylko przełomowym momentem dla Kościoła katolickiego, lecz także źródłem dumy i duchowego odrodzenia dla Polaków.
Krótka biografia
Karol Józef Wojtyła urodził się 18 maja 1920 roku w Wadowicach. Podczas II wojny światowej pracował w fabryce chemicznej i potajemnie studiował w seminarium duchownym, ponieważ niemieckie władze okupacyjne zamknęły szkoły kościelne. W 1946 roku przyjął święcenia kapłańskie, a następnie kontynuował studia w Rzymie i Krakowie, uzyskując doktorat z teologii.
Karol Wojtyła był człowiekiem niezwykle otwartym na świat i kulturę. Wojtyła był niezwykle utalentowanym poliglotą.Znał wiele języków obcych – oprócz polskiego posługiwał się biegle włoskim, francuskim, niemieckim, angielskim i hiszpańskim, a także znał łacinę, znał także słowacki, rosyjski i ukraiński. Dzięki temu mógł bezpośrednio rozmawiać z ludźmi podczas swoich pielgrzymek na wszystkich kontynentach. Umiejętność porozumiewania się z ludźmi w ich własnym języku sprawiała, że był bliski wiernym na całym świecie.
W 1958 roku został biskupem pomocniczym Krakowa, w 1964 – arcybiskupem, a w 1967 roku papież Paweł VI mianował go kardynałem.
16 października 1978 roku został wybrany Papieżem i kierował Kościołem katolickim aż do swojej śmierci 2 kwietnia 2005 roku.
Dlaczego wybrał imię Jan Paweł II
Po ogłoszeniu wyników konklawe Karol Wojtyła przyjął imię Jan Paweł II – na cześć swojego poprzednika, Jana Pawła I, który zmarł zaledwie po 33 dniach pontyfikatu.
Papież Jan Paweł I sam wybrał to podwójne imię (bez precedensu w historii Kościoła), aby uhonorować swoich poprzedników – Jana XXIII i Pawła VI, reformatorów Soboru Watykańskiego II.
Jan Paweł II chciał kontynuować ich dzieło odnowy Kościoła i dialogu ze światem. W pierwszym przemówieniu po wyborze powiedział:
„Wybrałem to imię z szacunku dla mojego poprzednika, Jana Pawła I, i dla kontynuacji jego ducha.”
Jego wybór symbolizował ciągłość, pokorę i wierność duchowi Soboru Watykańskiego II, a także zobowiązanie do niesienia wiary i nadziei w czasach wielkich przemian.
Znaczenie wyboru na urząd Papieża
Dla kapłana wybór na Stolicę Piotrową oznacza nie tylko najwyższy urząd w hierarchii Kościoła, lecz przede wszystkim powołanie do służby całej wspólnocie wiernych – jako następca św. Piotra, nauczyciel i pasterz.
Dla Karola Wojtyły oznaczało to misję głoszenia Ewangelii, obrony godności człowieka i wolności wiary w świecie naznaczonym konfliktami i ideologicznymi podziałami XX wieku.
Nowa nadzieja dla Polski
Wybór polskiego kardynała na Papieża był dla Polski źródłem nadziei i dumy. W latach 70. i 80. kraj znajdował się pod rządami komunistycznymi, a Kościół katolicki był ostoją ducha narodu.
Podczas swojej pierwszej pielgrzymki do ojczyzny w czerwcu 1979 roku Jan Paweł II wypowiedział słowa, które obudziły w Polakach pragnienie wolności i godności. To właśnie wtedy zaczęła rodzić się „Solidarność” – ruch, który doprowadził do upadku komunizmu w Europie Środkowo-Wschodniej.
Najpiękniejsze cechy osobiste Jana Pawła II
-
- Odwaga i wytrwałość – przeszedł przez wojnę, stracił rodzinę, a mimo to pozostał człowiekiem nadziei.
- Bliskość z ludźmi – podróżował po całym świecie, spotykał się z młodzieżą i wiernymi, często przemawiając do nich w ich własnym języku.
- Przebaczenie – po zamachu w 1981 roku Jan Paweł II odwiedził swojego napastnika Mehmeta Ali Ağcę w więzieniu Rebibbia w Rzymie, w cichej rozmowie twarzą w twarz, okazał mu przebaczenie i współczucie.
- Intelekt i kultura – był filozofem, poetą, nauczycielem, a jego znajomość wielu języków i kultur otwierała mu drzwi do serc ludzi różnych tradycji.
- Otwartość na dialog – spotykał się z przedstawicielami judaizmu, islamu i prawosławia, budując mosty porozumienia między religiami.
Najważniejsze osiągnięcia
-
- Pierwszy papież nie-Włoch od 455 lat.
- Odbył ponad 100 podróży zagranicznych, więcej niż wszyscy jego poprzednicy razem.
- Wspierał prawa człowieka i wolność religijną, przyczynił się do obalenia komunizmu w Europie.
- Zainicjował opracowanie Katechizmu Kościoła Katolickiego (2000).
- Promował dialog międzyreligijny i umocnił autorytet Stolicy Apostolskiej na świecie.
Dziedzictwo dla Polonii estońskiej
Dla Polonii w Estonii postać Jana Pawła II pozostaje symbolem duchowej więzi z ojczyzną. Jego przykład przypomina, że wiara, kultura i język ojczysty mogą łączyć ludzi, niezależnie od miejsca zamieszkania. Papież, który potrafił mówić wieloma językami i rozumiał potrzeby różnych narodów, jest wzorem otwartości, dobroci i dialogu – wartości bliskich także estońskiej Polonii.
W Tallinnie, na terenie Parafii Świętych Apostołów Piotra i Pawła (Rooma-Katoliku Kirik Eestis), znajduje się pokój poświęcony Janowi Pawłowi II. To miejsce pamięci i spotkań, w którym organizowane są uroczystości oraz wydarzenia związane z polską społecznością. Wizyta Papieża w Estonii 10 września 1993 roku była historycznym wydarzeniem – symbolem duchowej bliskości i dialogu między narodami. Dziedzictwo Jana Pawła II wciąż inspiruje – jako przykład odwagi, wiary i służby człowiekowi, a jego obecność w sercach Polonii estońskiej pozostaje żywa do dziś.
Dziedzictwo Jana Pawła II wciąż inspiruje – jako przykład odwagi, wiary i służby człowiekowi. Jego słowa i postawa przypominają, że prawdziwa siła Kościoła i wspólnoty tkwi w miłości, dialogu i wzajemnym zrozumieniu.
♦
