Dzień Wojska Polskiego – pamięć, tradycja, tożsamość
Alina Otter
15 sierpnia to dla Polaków w kraju i za granicą dzień dumy narodowej oraz refleksji nad historią. To czas, kiedy wspominamy bohaterów, którzy poświęcili życie, aby nasza Ojczyzna mogła pozostać wolna i niezależna.
Historia i znaczenie święta
Dzień Wojska Polskiego został ustanowiony w 1992 roku, lecz jego korzenie sięgają znacznie wcześniej – do pamiętnej Bitwy Warszawskiej z sierpnia 1920 roku. Starcie to, nazywane „Cudem nad Wisłą”, rozegrało się w czasie wojny polsko-bolszewickiej i zadecydowało o losach nie tylko Polski, ale i całej Europy. Wojska polskie, dowodzone przez marszałka Józefa Piłsudskiego, w błyskotliwej operacji rozbiły Armię Czerwoną, która dążyła do przeniesienia rewolucji komunistycznej na Zachód. Wydarzenie to stało się symbolem odwagi, strategicznego geniuszu i niezłomności narodu polskiego.
Tradycje obchodów
Współcześnie 15 sierpnia to święto państwowe, obchodzone z rozmachem w całym kraju. W Warszawie odbywa się wielka defilada wojskowa, w której uczestniczą żołnierze wszystkich rodzajów sił zbrojnych, a także przedstawiciele państw sojuszniczych. Na ulicach można zobaczyć nowoczesny sprzęt wojskowy, wozy bojowe, czołgi, śmigłowce i samoloty. Towarzyszą temu pikniki militarne, wystawy, koncerty orkiestr wojskowych oraz spotkania z weteranami. W miastach i mniejszych miejscowościach składane są kwiaty pod pomnikami poległych, a w kościołach odprawiane są msze w intencji Ojczyzny i żołnierzy. Dzień ten jest także okazją do wręczania odznaczeń państwowych, awansów i wyróżnień dla zasłużonych wojskowych.
Znaczenie dla Polonii w Estonii
Choć od Polski dzieli nas Morze Bałtyckie, Polonia w Estonii co roku z dumą wspomina 15 sierpnia. Dla wielu rodzin jest to moment, aby przekazać dzieciom i wnukom wiedzę o Bitwie Warszawskiej oraz o roli Wojska Polskiego w historii narodu. Wspólne rozmowy i spotkania pozwalają utrzymywać więź z ojczyzną i pielęgnować tradycje przodków. Związek Polaków „Polonia”, często włącza tematykę historyczną w swoje działania kulturalne, przypominając, że pamięć o bohaterach jest naszym wspólnym obowiązkiem. To także okazja, aby podkreślić, że Polacy mieszkający w Estonii są częścią większej wspólnoty, która – niezależnie od miejsca zamieszkania – czuje się odpowiedzialna za zachowanie dziedzictwa narodowego i dumy z bycia Polakiem.
♦
